Dwarskracht verbinding – haal er alles uit!
Over het algemeen is de dwarskrachtverbinding een verbinding die de overdracht van een buigend moment tussen twee constructieve componenten of van de constructie naar de fundering niet toestaat. Het doel is om vrije rotatie in het knooppunt te garanderen. Dergelijke verbindingen bieden geen stijfheid in vergelijking met de momentverbindingen. In het globale analysemodel wordt het knooppunt geklassificeerd als een scharnier.
Dwarskrachtverbindingen zijn te vinden in bijna elke constructie, maar hun typische gebruik is in verstevigde frames, vloer- en dakbalken.
De meest voorkomende dwarskrachtverbinding is meestal een enkele lip-verbinding die bestaat uit een plaathoek die is gelast aan een ondersteunende kolom of ligger en is gebout aan het lijf van een eenvoudig ondersteunde balk.
In vergelijking met de momentverbindingen zijn dwarskrachtverbindingen eenvoudig te fabriceren, eenvoudig op te zetten en aanzienlijk goedkoper.
Dwarskracht verbinding types en klassificaties
Volgens gebruik:
- Knieverbinding, lijf-op-lijf, direct
- Opgelegd - ligger is opgelegd op een kolomsteun
Volgens de verbindende elementen:
- Gebout (alleen)
- Gelast (alleen)
- gecombineerd
Volgens de typologie:
- dubbel en enkel hoekstaal
- korte kopplaat
- oplegging
- enkele lip verbinding
- T-connections (or T-joints)
- shear splice connections
IDEA StatiCa Connection heeft vooraf opgestelde sjablonen voor alle genoemde verbindingstypen en biedt de mogelijkheid om door de gebruiker gedefinieerde sjablonen te maken, precies volgens uw wensen. Hierdoor kunt u veel tijd besparen bij het helemaal opnieuw ontwerpen van dergelijke verbindingen.
Positie van de last
Voor een juiste berekening van de verbinding, waarbij een dwarskrachtverbinding wordt gebruikt, moet u rekening houden met het volgende.
In het hoofd-rekenmodel wordt een dwarskrachtverbinding gedefinieerd als scharnier en is de positie op het snijpunt van de staaf-assen. De dwarskrachten van de staaf worden echter daadwerkelijk via de verbindende elementen overgedragen. Dus in werkelijkheid werken er schuifkrachten in bouten.
U kunt meer vinden in de Theoretische achtergrond.
De locatie van het lasteffect heeft een grote invloed op het juiste ontwerp van de verbinding. Bij het modelleren van scharnierverbindingen is het noodzakelijk om de positie van de werkende belasting te veranderen in de plaats waar het scharnier wordt aangenomen (waar het momentennulpunt is). Om alle misverstanden te voorkomen, laten we de gebruiker kiezen uit drie opties: Knoop / Bouten / Positie.
Vind meer nuttige artikelen om een beter begrip te krijgen van het correcte lasteffect.
Kosten optimalisatie
Er is altijd een enorm aantal mogelijkheden om de specifieke verbinding te ontwerpen, maar ervaring helpt ons om de juiste te kiezen. Een geweldige functie die u kan helpen bij de keuze van het meest geschikte en effectieve ontwerp, is de ingebouwde Production cost calculator, die u direct laat zien hoe de ontwerpwijzigingen de prijs beïnvloeden.
Berekening en beschouwing.
Er zijn voldoende manieren en hulpmiddelen voor de berekening en beschouwing van een specifiek type dwarskrachtverbinding. U kunt veel toepassingen vinden die normcontroles bieden voor bepaalde sets van elementen. Als uw verbinding geen deel uitmaakt van alleen gescheiden staven en is ingebed in een ruimtelijke constructie met andere verbonden staven, heeft u nog maar twee opties over:
1) De eerste is om de hele verbindingsset te modelleren als een niet-lineair shell-model in een geavanceerde FEA-toepassing zonder de mogelijkheid van norm-controle volgens een specifieke standaard.
2) De tweede optie is om IDEA StatiCa Connection te gebruiken. In dit geval heeft u geen beperkingen in modellering en berekening. In een paar minuten bereidt u de bout-, las- en spanning-rekcontroles voor volgens de geselecteerde ontwerpcode.
Selecteer eenvoudig uw sjabloon, bewerk en optimaliseer op basis van de resultaten en evalueer alle benodigde controles in enkele minuten.
Geen reden meer om te wachten. Probeer het nu zelf.
