In Detail vind je ingegoten platen met bevestigingsmiddelen/wapening van verschillende types die vaak in de bouw worden gebruikt voor het vastzetten van balken, kolommen of gevelelementen. Gietplaten zorgen voor een sterke en betrouwbare lastoverdracht tussen staal- en betonconstructies.
Gietplaten in Detail
Gietplaten zijn beschikbaar als een Load Transfer Device in de selectie van de modeleenheid. De geometrie en positie van de plaat kunnen worden gedefinieerd in een enkel eigenschappenraster, terwijl een extra tabel gebruikers in staat stelt om meerdere groepen bevestigingen toe te voegen en te combineren. Bevestigingsmiddelen kunnen direct voor elke specifieke plaat worden gedefinieerd. Gebruikers kunnen een onbeperkt aantal bevestigingsmiddelen toevoegen en zelfs meerdere typen combineren binnen één plaat.
Soorten bevestigingen
De ingegoten plaat maakt gelaste wapening in drie vormen mogelijk: Recht, L-vorm en U-vorm.
- Recht: Verankeringen kunnen worden gerangschikt in rijen en posities volgens een vooraf gedefinieerde sleutel (vergelijkbaar met het plaatsen van bouten in Verbindingen). Gebruikers kunnen materiaal, lengte en diameter definiëren en een verankeringstype opgeven.
- L-vorm: Gedefinieerd als twee rijen ankers met instelbare tussenruimte en rijafstand, met de optie om een verankeringstype op te geven.
- U-vorm: Een ononderbroken reeks versterkingen die een U-vorm vormen, aan beide zijden verbonden.
Uitgebracht in IDEA StatiCa versie 25.0.
Kopbout
De kopbout brengt de belasting uitsluitend over op het beton door middel van drukcontact. De kop is gemodelleerd als een plaat-omhulsel-element dat direct aan de ankerschacht is bevestigd met volledig aanpasbare afmetingen. De plaat zelf wordt lineair gemodelleerd, zonder plasticiteit, en wordt niet onderworpen aan weerstandscontroles. Aangezien de schacht geen verbindingssterkte heeft, wordt de volledige belasting overgedragen op het beton via de kop.
Aan dit element worden overeenkomstige materiaalklassen toegekend volgens ISO 13918, beschikbaar in de MPRL.
Modelgedrag
Ankers worden behandeld als elementen die bestand zijn tegen zowel afschuiving als spanning, omdat ze aan de plaat zijn gelast. Hun evaluatie volgt dezelfde principes als standaardankers, met vergelijkbare beperkingen (bijv. afschuiving in het anker kan nog niet worden beoordeeld in de toepassing). Voor meer informatie, zie de Theoretische achtergrond.
Een controleoptie maakt het mogelijk om te definiëren welke groep van bevestigingsmiddelen specifieke lasttypes overdraagt, bijvoorbeeld door afschuiving toe te wijzen aan draadeinden terwijl wapening spanning en samendrukking overbrengt.
Uitgebracht in IDEA StatiCa versie 25.1.